مسأله 1957 ـ اگر کسى موقع غروب شب عید فطر دیوانه باشد ، در صورتى که دیوانگى او تا ظهر روز عید فطر باقى باشد ، زکات فطره بر او واجب نیست ، و إلاّ ـ بنابر احتیاط واجب ـ لازم است فطره را بدهد .
مسأله 1958 ـ اگر پیش از غروب بچّه بالغ شود ، یا دیوانه عاقل گردد ، یا فقیر غنى شود ، در صورتى که شرایط واجب شدن فطره را دارا باشد ، باید زکات فطره را بدهد .
مسأله 1959 ـ اگر در موقع غروب شب عید فطر ، شرایط وجوب زکات فطره نباشد ولى پیش از ظهر روز عید آن شرایط پیدا شود ، احتیاط واجب آن است که زکات فطره را بدهد .
مسأله 1960 ـ کافرى که بعد از غروب شب عید فطر مسلمان شده ، فطره بر او واجب نیست . ولى مسلمانى که شیعه نبوده ، اگر بعد از دیدن ماه شیعه شود ، باید زکات فطره را بدهد .
مسأله 1961 ـ کسى که فقط به اندازه یک صاع گندم و مانند آن را دارد ، مستحب است زکات فطره رابدهد ، و چنانچه عیالى داشته باشد و بخواهد فطره آنها را هم بدهد مى‏تواند به قصد فطره ، آن یک صاع را به یکى از عیالش بدهد ، و او هم به همین قصد به دیگرى بدهد ، و همچنین تا به نفر آخر برسد ، و بهتر است نفر آخر چیزى را که مى‏گیرد به کسى بدهد که از خودشان نباشد ، و اگر یکى از آنها صغیر یا دیوانه باشد ، ولىّ او به جاى او مى‏گیرد ، و احتیاط مستحب آن است که به قصد او نگیرد ، بلکه براى خودش بگیرد .
مسأله 1962 ـ اگر بعد از غروب شب عید فطر بچّه دار شود ، واجب نیست فطره او را بدهد ، ولى اگر پیش از غروب بچه‏دار شود ، یا ازدواج کند اگر نان خور او شمرده شوند باید فطره آنها را بدهد ، و اگر نان خور دیگرى باشند بر او واجب نیست ، و اگر نان خور کسى نباشند فطره زن بر خودش واجب است ، و بر بچه چیزى نیست .
مسأله 1963 ـ اگر انسان نان خور کسى باشد و پیش از غروب نان خور کس دیگر شود ، فطره او بر کسى که نان خور او شده واجب است ، مثلاً اگر دختر پیش از غروب به خانه شوهر رود ، باید شوهرش فطره او را بدهد .
مسأله 1964 ـ کسى که دیگرى باید فطره او را بدهد ، واجب نیست فطره خود را بدهد ، ولى اگر او فطره را ندهد یا نتواند بدهد ، بر خود انسان ـ بنابر احتیاط ـ واجب مى‏شود ، چنانچه داراى شرایط گذشته در مسأله (1952) باشد فطره خویش را بدهد .
مسأله 1965 ـ اگر کسى که فطره او بر دیگرى واجب است خودش فطره را بدهد ، از کسى که فطره بر او واجب شده ساقط نمى‏شود .
مسأله 1966 ـ کسى که سید نیست ، نمى‏تواند به سید فطره بدهد ، حتى اگر سیدى نان خور او باشد ، نمى‏تواند فطره او را به سید دیگرى بدهد .
مسأله 1967 ـ فطره طفلى که از مادر یا دایه شیر مى‏خورد ، بر کسى است که مخارج مادر یا دایه را مى‏دهد ، ولى اگر مادر یا دایه مخارج خود را از مال طفل بر مى‏دارد ، فطره طفل بر کسى واجب نیست .
مسأله 1968 ـ انسان اگر چه مخارج عیالش را از مال حرام بدهد ، باید فطره آنان را از مال حلال بدهد .
مسأله 1969 ـ اگر انسان کسى را که اجیر مى‏نماید مانند بنّا ، و نجّار ، و خادم ، مخارج او را بدهد بطورى که نان خور او محسوب شود ، باید فطره او را هم بدهد ، ولى چنانچه فقط مزد کارش را بدهد ، واجب نیست فطره او را بدهد .
مسأله 1970 ـ اگر پیش از غروب شب عید فطر بمیرد ، واجب نیست فطره او و عیالش را از مال او بدهند ، ولى اگر بعد از غروب بمیرد ، مشهور فرموده‏اند باید فطره او و عیالش را از مال او بدهند ، ولى این حکم خالى از اشکال نیست ، و مقتضاى احتیاط ترک نشود .

منبع : سایت آیت الله سیستانی